พราหมณ์ได้แบ่งหน้าที่ออกเป็น 3 พวก คือ 

ความเจริญของพราหมณ์ได้มีขึ้นจนถึงขีดสุด ก็เป็นธรรมดาจะต้องเสื่อมโทรมลงบ้างนั่น คือการแบ่งชั้นวรรณะ โดยพระเวท แล้วท่านได้แบ่งมนุษย์ในสังคมเรานี้ออกเป็นสี่จําพวก (วรรณะ) คือ

   1. วรรณะพราหมณ์  คือผู้รู้ ครูบาอาจารย์

   2. วรรณะกษัตริย์  คือนักรบ ผู้ป้องกันสังคมให้อยู่อย่างสงบเรียบร้อย

    3. วรรณะแพศย์ ผู้ทําการเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์ ทําการค้า (ผู้ทําเศรษฐกิจ ของสังคม)

   4. วรรณะศูทร คือ กรรมกรผู้ใช้แรงงานต่าง ๆ

      ถ้าเราพิจารณาด้วยความเป็นธรรมแล้ว ไม่มีปัญหาเลยว่าทุกวันนี้ในสังคมใด จะเป็นซ้ายสุดหรือขวาสุด ก็มีบุคคลอยู่ที่ วรรณะ พูดถึงเรื่องวรรณะที่ว่าจะเปลี่ยนไม่ได้ก็เพียงแต่หมายความว่า เราจะเอาอาจารย์ที่สอนมหาวิทยาลัยไปทําหน้าที่นักรบ หรือทํางานกรรมกรย่อมไม่ได้ ถึงจะบังคับให้ทํา ก็คงจะทําไม่ได้ไม่ดีเท่าของจริงของเขา เช่นเดียวกันเราจะเชิญกรรมกรสักคน ไปสอนในมหาวิทยาลัยแทนอาจารย์ (วรรณะพราหมณ์) ก็ย่อมไม่ได้เช่นเดียวกัน แต่ความเสื่อมโทรมได้บังเกิดขึ้นเพราะกิเลสของมนุษย์ทุกชั้นแล้วพยายามที่จะยกคัมภีร์ที่ว่าด้วยวรรณะของตน ก็ไม่ได้ศึกษาหาความชํานาญในสายเลือดของตนเอง กลายเป็นการหลอกบุคคลอื่น เช่นบุตรของครู (วรรณะพราหมณ์) ไม่เล่าเรียนศึกษาพระเวทก็ย่อมไม่รู้ และไม่อยู่ในฐานะที่จะสอนเขาได้ เมื่อเหตุการณ์บังคับให้ตนต้องทําหน้าที่สอนคนก็สอนบิดเบือนไปทางที่ไม่ถูกต้อง เช่นเดียวกับบุตรนักรบ (วรรณะกษัตริย์) ถ้าไม่ศึกษาเล่าเรียนยุทธวิธีเครื่องอาวุธยุทโธปกรณ์ ก็ย่อมจะรักษาบัลลังก์หน้าที่ราชการไว้ไม่ได้ นี่เป็นเรื่องแน่นอน และในยุคนี้เอง ได้เกิดมหาบุรุษอันยิ่งใหญ่คือ เจ้าชายสิทธัตถะ ผู้อยู่ในวรรณะกษัตริย์ ที่ได้ทรงศึกษาเล่าเรียนวิชาการของพราหมณ์ต่างๆ ถึง ๑๘ ประการ มีอาจารย์ เป็นฤๅษีชื่ออาฬารดาบสและอุทกดาบส ในตอนที่ประสูติใหม่ ๆ นั้นสมเด็จพระราชบิดาได้โปรดให้ประชุมพราหมณาจารย์ถึง ๑๐๘ ท่าน เพื่อประกอบพิธีการถวายคําทํานายได้มีความเห็นว่า ถ้าพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ต่อไป ก็จะได้เป็นพระมหาจักรพรรดิ และถ้าออกบรรพชา ก็จะได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ตรัสรู้เป็นศาสดาเอกของโลก พราหมณาจารย์ โกณฑัญญะ ได้ถวายคําทํานายยืนยันว่า เจ้าชายสิทธัตถะจะได้เป็นพระบรมศาสดาเอกของโลกไม่เป็นอย่างอื่น ท่านโกณฑัญญะ ได้ตั้งความปรารถนาในขณะนั้นว่าตนจะขอเป็นศิษย์ของพระบรมศาสดาต่อไป และในที่สุดความปรารถนาของท่านก็เป็นผลสําเร็จ และเป็นสาวกของพระพุทธองค์ที่สําเร็จพระอรหันต์เป็นองค์แรก เรียกว่า อัญญาโกณฑัญญะ (จากพระพุทธประวัติ)

          จึงพอจะเห็นได้ว่า วิชาการของพราหมณ์ในสมัยนั้นที่ดีก็ดีเลิศ ที่ห่างไกลจากความดีงามทั้งหลายก็มีไม่น้อย ฉะนั้นเมื่อพระองค์ ได้ทรงปฏิรูปศาสนาความเชื่อเป็นพุทธบัญญัติแล้ว จึงมีพราหมณ์เป็นจํานวนมากที่ได้เข้ามาสู่ร่มธงของพระพุทธองค์ พวกที่ยังถือทิฐิอยู่ก็ยังคงปฏิบัติตามเดิมต่อไป