สัญลักษณ์แห่งการให้และการแบ่งปัน
โครงการตู้ปันสุข
กลุ่มจิตอาสา จัดโครงการ THE PANTRY OF SHARING ตู้ปันสุข ช่วยเหลือผู้ที่ได้รับผลกระทบจาก COVID-19
หลังจากมีกลุ่มจิตอาสา ในนามกลุ่มอิฐน้อย จัดตั้งโครงการ THE PANTRY OF SHARING ตู้ปันสุข “หยิบไปแต่พอดี ถ้าท่านมีใส่ตู้แบ่งปัน” มีแนวคิดมาจาก โครงการ Free Pantry ของต่างประเทศ โดยนำมาประยุกต์ใช้ในสภาวะวิกฤติ COVID-19 ในประเทศไทย มีจำนวนตู้ปันสุขในกรุงเทพฯทั้งหมด 5 ตู้ โดยตุ้ที่ 1 อยู่ที่ซอยสุขุมวิท 71 ตู้ที่ 2 อยู่ที่ซอยเพชรเกษม 54 ตู็ที่ 3 อยู่ซอยวิภาาวดี 60 ตู้ที่ 4 อยู่ที่ตลาดบางคอแหลม ตู้ที่ 5 อยู่ที่ จ.ระยอง บริเวณหน้าโครงการ Sky Ville
ขณะที่เมื่อหลังจากกลุ่มจิตอาสากลุ่มนี้ได้นำร่องจัดตั้งโครงการตู้ปันสุขขึ้น ณ วันนี้ได้มีผู้คนนำไปเอาเป็นตัวอย่างซึ่งมีมากกว่า 100 ตู้ กระจายอยู่ทั่วประเทศไทย เพื่อช่วยเหลือความเดือดร้อนจากพิษเชื้อไวรัสโควิด-19
โดยที่มาของการให้ครั้งนี้มาจาก”พ้่อแม่ปั้นให้ปันสุข” จุดเริ่มต้นของการนำเอาไอเดียรูปแบบตู้ปันสุขของต่างประเทศ Free Pantry มาปรับใช้มาช่วยเหลือพี่น้องคนไทยด้วยกันให้พ้นวิกฤตเชื้อไวรัสโควิด-19 นั้นมีรากฐานมาจากตอนเด็กๆ คุณพ่อคุณแม่มักจะพาไปเข้าวัดทำบุญจึงทำให้ตนนั้นซึมซับเรื่องของธรรมะและการให้
(ที่มา : โพสต์ทเดย์)
แนวคิดการให้ การแบ่งปันแบบนี้ เราสามารถหาได้ในสังคมไทย และยังมีการให้ในรูปแบบต่าง ๆ เราหาอ่านได้จากห้องสมุด

สวนผักหฤหรรย์ปันยิ้ม แบ่งปันความสุข ปลูกฝังการพึ่งตนเอง / วรเทพ ศุภวาสน์. เกษตรกรรมธรรมชาติ ฉบับที่ 4 (2560), หน้า 9-11
“ฟาร์มสุขไอศกรีม” ทำให้ชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งชื่นชอบ “รสชาติไอศกรีม” ได้สัมผัสกับ “รสชาติความสุข” ของชีวิต
ฟาร์มสุขไอศกรีม ไอศกรีมเพื่อสังคมแบ่งปันความสุขไม่มีวันละลาย / พงษ์นภา กิจโมกข์. อุตสาหกรรมสาร ปีที่ 59 (พฤศจิกายน – ธันวาคม 2560), หน้า 22-23.


อ่านเพิ่มเติม : MGR Online “ฟาร์มสุข ไอศกรีม” ไอศกรีมเพื่อสังคม : “บอม-ชัยฤทธิ์” ผู้ทิ้งเงินเดือนหลักแสน สู่งานจิตอาสา


เรื่องของครอบครัวที่ฝ่ายหญิงต้องลุกขึ้นมาทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัว แทนฝ่ายชายที่ป่วยหนัก ต้องฟันฝ่าอุปสรรคชีวิต สุดท้ายก็สามารถเข้าใจกันได้ด้วยความรักในครอบครัว
ที่นี่เราอยู่กันแบบไม่มีใครเป็นเจ้าของอะไร เพื่อทำลายความเป็นเจ้าของลง”
ที่บอกว่าไม่มีใครเป็นเจ้าของอะไร เพราะที่นี่ไม่มีใครถืออะไรเป็นทรัพย์สินส่วนตัว ทุกอย่างเป็นของส่วนกลาง และเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกันให้ได้โดยที่ไม่มีกฎระเบียบ ไม่มีผู้นำ ไม่มีหัวหน้า แม้ว่าโจน จันได จะเป็นคนบุกเบิกที่ดินผืนนี้ แต่ตัวเขาเองก็ไม่ได้นับว่าตัวเองมีสิทธิมากกว่าเพื่อนร่วมชุมชนคนอื่นๆ
